Mikolaj Kopernik urodzil sie dnia 19 lutego 1473 roku przy ulicy Swietej Anny w Toruniu (obecnej ulicy Kopernika). Byl synem Mikolaja – kupca z Krakowa oraz matki torunianki – Barbary z domu Watzenrode. Zostal ochrzczony w pobliskim kosciele nad chrzcielnica, ktora mozna jeszcze dzisiaj ogladac. Kopernik posiadal rodzenstwo: starszego brata Andrzeja oraz dwie siostry Barbare i Katarzyne. Krotko przed smiercia ojca w 1483 roku rodzina Kopernikow przeniosla sie do kamienicy przy Rynku Staromiejskim. Edukacje rozpoczal w szkole parafialnej, w poblizu kosciola p.w. sw.Jana, gdzie uczyl sie laciny, rachunkow i spiewu. W 18 roku zycia za sprawa wuja Lukasza Watzenrode Mikolaj Kopernik udal sie na studia uniwersyteckie do Krakowa .W latach 1491-1495 pobieral nauki w dziedzinie geometrii, trygonometrii, matematyki oraz astronomii. \r\n\r\nNastepne lata to kolejne studia we Wloszech w Bolonii na wydziale prawa kanonicznego (1496-1500), a nastepnie w Padwie (1501-1503), gdzie studiowal medycyne. W roku 1503 w Ferrarze Kopernik obronil doktorat z prawa kanonicznego. Po okresie nauki Kopernik wrocil na Warmie, aby sluzyc kapitule, ktora umozliwila mu ukonczenie studiow. Na Warmii Mikolaj prowadzil szeroko zakrojona dzialalnosc publiczna. Bral udzial w zjazdach stanow pruskich u boku swego wuja Lukasza Watzenrode, biskupa warminskiego.\r\n\r\nOpracowal rozprawe o sposobie bicia monet, w ktorej jako pierwszy wsrod ekonomistow udowadnia, ze dobra moneta wypierana jest z obiegu przez gorsza. Byl wspolautorem pierwszych map Warmii, Prus Krolewskich, Zalewu Wislanego i Krolestwa Polskiego. Tlumaczyl dziela greckie na lacine, otrzymal tez zaproszenie wladz koscielnych w Rzymie do wspolpracy przy projekcie reformy kalendarza. Najwiecej jednak czasu poswiecil obserwacji gwiazd.
W roku 1516 Mikolaj Kopernik zostaje mianowany administratorem dobr wspolnych kapituly. W styczniu 1521 do murow Olsztyna zblizaja sie Krzyzacy. Kopernik jako administrator przygotowuje miasto i zamek olsztynski do obrony. Dzieki wzorowemu przygotowaniu atak krzyzacki zostal odparty i miasto nie zostalo zdobyte. Byla to wielka zasluga Kopernika. Jeszcze w tym samym, 1521 roku Kopernik zostal powolany na stanowisko komisarza Warmii. W roku 1523 zostal wybrany generalnym administratorem diecezji warminskiej. W tym czasie wrocil do Fromborka i tam pozostal juz do smierci.
We Fromborku zajmowal sie sprawami administracyjnymi, leczeniem chorych oraz dalszymi pracami nad nowym ukladem slonecznym. Kiedy w roku 1537 umiera biskup Ferber, kapitula warminska wsrod czterech kandydatow na to stanowisko wysunela kandydature Kopernika. Jednakze krol, do ktorego nalezala decyzja w tej sprawie wybral na biskupa warminskiego Jana Dantyszka. Przebywajac nadal we Fromborku Kopernik zajmuje sie astronomia. Przy obserwacji planet posluguje sie glownie trzema instrumentami: kwadrantem slonecznym sluzacym do obliczania szerokosci geograficznej miejsca obserwacji, sfera armilarna (astrolabium)- do wyznaczania katow wspolrzednych planety oraz triquetrum (narzedzie paralaktyczne) do obserwacji ksiezyca. Swa nowa teorie podaje w zarysie w tzw. "Komentarzyku", ktory w odrecznych odpisach krazy po calej Europie
Prace nad dzielem "De revolutionibus" rozpoczal okolo 1515 roku i wlasciwie do konca zycia ciagle wnosil do niej poprawki. W maju 1539 przybyl do Fromborka mlody uczony niemiecki Jerzy Joachim von Lauchen zwany Retykiem, ktory znacznie przyczynil sie do wydania drukiem dziela swojego nauczyciela, Mikolaja Kopernika. W roku 1540 Retyk wydal rozprawe pt. "Narratio prima”, czyli "Opowiadanie pierwsze", w ktorym obwieszcza swiatu odkrycie Kopernika. Po dlugich namowach przekonuje astronoma do wydania drukiem dziela "O obrotach". W roku 1541 Retyk wiezie dzielo Kopernika do Norymbergii. Ukazuje sie ono drukiem w 1543 roku w drukarni Jana Petreiusa pod tytulem "De revolutionibus orbium coelestium libri VI", a dedykowane jest papiezowi Pawlowi III. Dzielo skladalo sie z szesciu ksiag i 203 kart, a pierwszy naklad wynosil okolo tysiaca egzemplarzy. Pod koniec zycia Kopernik ciezko zachorowal i dnia 24 maja 1543 roku zmarl. Zostal pochowany w podziemiach katedry fromborskiej, w poblizu oltarza nalezacego do jego kanonii.